સત્ય ઘટના...
જમીન... વાવેલા દાણા પાછા આપે કે ન આપે,Bank... મૂકેલાં નાણાં પાછાં આપે કે ન આપે, પણ.. કરેલાં સારાં કાર્યો તો એનાં મીઠાં ફળ આપે ને આપે જ !
સમય પાકતાં ને વખત આવતાં, અને તે’ય શાહુકારી વ્યાજ સાથે ને ક્યારેક ચક્રવૃદ્ધિ વ્યાજ સાથે !
એક નાની સત્યઘટનાની સાક્ષી... વાંચો કથા.
વાત બહુ જૂની નથી. Scotlandમાં આવેલાં મોટાં-મોટાં ખેતરોમાંથી એક ખેડૂત, જેનું નામ Fleming હતું.એ ઝપાટાભેર જઈ રહ્યો હતો. એને ઘેર પહોંચવાની ઉતાવળ હતી. કેમકે, આજે ઘરે એક મોટું કામ કરવાનું હતું.જો એ કાર્ય ઘરે થઈ જાય તો એને ખૂબ નફો થાય એવું હતું. એ ઘરે જલદી પહોંચવાની ધૂનમાં હતો.
પણ... ત્યાં જ એના કાનમાં દૂર-દૂરથી કોઈ બાળકના કણસવાનો અવાજ આવ્યો.એના પગ થંભી ગયા. ફ્લેમિંગે વિચાર્યું, આ કોઈ બાળકનો અવાજ લાગે છે, ને એ રડે છે, કણસે છે. એટલે નક્કી એ એકલો જ હશે. એણે ચારે તરફ નજર કરી તો દૂર-દૂર કાદવમાં એક બાળક ફસાઈ ગયો છે, ને એ એમાંથી નીકળવાનાં હવાતિયાં મારી રહ્યો છે.
એ જેમ-જેમ નીકળવાની કોશિશ કરે છે, એમ-એમ એ વધુ ને વધુ અંદર ફસાતો જાય છે.ખેડૂત ફ્લેમિંગે વિચાર્યું કે, અત્યારે જો આ બાળકને બહાર નહીં કાઢું તો કદાચ કંઈ ન બનવાનું બની જાય. ને જો કાઢવા જઉં તો, ઘરે જઈ મોટું કામ કરી એનો મોટો Benefit - લાભ જે મળવાનો છે, એ લાભ હું Late પડું તો ચાલ્યો જશે એ નક્કી ! પણ... Flemingના મનમાં દયા હતી. દયા એટલે કોઈના દુઃખે દિલનું દ્રવી જવું.
યાદ રાખવું...
દુઃખીને જોઈ જેનું દિલ દ્રવે,
એ મોક્ષે જાય ઓછા ભવે !
ખેડૂત Flemingના દિલે એને આગળ વધતો અટકાવીને સીધો જ બાળકની મદદે મોકલી દીધો. એણે બાળકને ખૂબ સાચવીને કાદવમાંથી બહાર કાઢ્યો, ને પોતાના ઘરે લઈ જઈ નવડાવ્યો, ને ખવડાવ્યું. બાળક શાંત થયો, ત્યાં તો થોડીવારમાં એક મોંઘી કાર એના ઘરઆંગણે આવી ઊભી.
એમાંથી ઉતરેલા શ્રીમંતને જોઈ Fleming કંઈ વિચારે એ પહેલાં તો પેલો બાળક દોડ્યો ને ...પપ્પા ! પપ્પા ! કહેતો પેલા શ્રીમંત માણસને ભેટી પડ્યો ને એ Richest માણસની આંખમાં આંસુ છલકાણાં. એમણે દીકરાને તેડી લીધો ને...આભારવશ થઈ ખેડૂતની સામે ડોલરોની થપ્પી ધરી દીધી.
Fleming ખેડૂત હતો. એ Richest નો’તો, પણ.. દિલની અમીરાઈ હતી એની પાસે !
યાદ રહે...
દિલની અમીરાઈ એ દોલત પર Depended નથી, એ તો Independent છે.
ખેડૂત Fleming બોલ્યો, Sir ! સત્કાર્યનો Charge ન હોય, સત્કાર્ય તો Charger છે. જે આપણા નસીબની Low Batteryને Charging કરી દે છે.’’ખેડૂત ફ્લેમિંગે જ્યારે વિનમ્રતાપૂર્વક પૈસા લેવાનો ઈન્કાર કર્યો, ત્યારે આ શ્રીમંત સજ્જને કહ્યું, તો તારે મારી એક વાત માનવી પડશે. તારા છોકરાનો ભણવાનો તમામ ખર્ચ હું ઉઠાવીશ. એને જેટલું ભણવું હોય, ને જ્યાં જઈ ભણવું હોય, Total Educationનો ખર્ચ હું જ આપીશ.”
ખેડૂત Fleming આર્થિક દૃષ્ટિએ પોતાના બાળકને શ્રેષ્ઠ શિક્ષણ આપી નો’તો શકતો. એણે નીચી નજર કરી દીધી ને પછી ઈતિહાસ રચાયો. એ ખેડૂતનો છોકરો Londonની પ્રખ્યાત, મોભાદાર Saint Marry Medical Hospitalમાં સ્નાતક બન્યો, પછી વૈજ્ઞાનિક બન્યો.એનું વિશ્વપ્રસિદ્ધ નામ... 'Alexander Fleming.'
એણે ઘણાં સંશોધન કાર્યો કર્યાં. ઘણી બધી દવાઓનાં નિર્માણ કર્યાં. ને... એક દિવસ ઈતિહાસ રચાયો. એક અતિ ધનાઢ્ય પરિવારનો દીકરો ન્યુમોનિયામાં પટકાયો.એના બચવાના Chance ખૂબ ઓછા હતા. એ જ અરસામાં Alexander ફ્લેમિંગે 'Penicillin'ની શોધ કરી, જે ન્યુમોનિયાની અક્સીર દવા સાબિત થઈ, જે આજેય World Famous છે.
એ જ દવાએ આ ધનાઢ્ય પરિવારનો લાડકવાયો બચી ગયો ને આ ધનાઢ્ય પરિવારને જ્યારે ખબર પડી કે, આ દવાના શોધનાર Sir Alexander Fleming આટલા ઉચ્ચ સ્થાન સુધી પહોંચી શક્યા,આ ઉચ્ચ અભ્યાસ કરી શક્યા, ને આટલા મોટા વૈજ્ઞાનિક બની શક્યા, એનું શ્રેય આપણા જ પરિવારને ફાળે છે, ત્યારે તેઓ ગદ્દ ગદ્ બની ગયા.
જ્યારે આ ધનાઢ્ય પરિવારને Sir Alexander Fleming ભેગા મળ્યા ત્યારે બંને એકબીજાના આભારવશ ભીના બની ગયા.ખેડૂત Fleming કહે, "મારા દીકરાને તમે આટલે પહોંચાડ્યો." ધનાઢ્ય પરિવાર કહે, "મારા દીકરાને તમે બચાવ્યો."અને આ ન્યુમોનિયાથી બચી ગયેલો યુવાન એટલે, Sir Winston Churchill!*
કથા તો પૂર્ણ કરીએ. પણ...એક નિઃસ્વાર્થ ભાવે કરેલું કાર્ય ક્યારેય નિષ્ફળ જતું નથી.
🙏🏻🙏🏻
No comments:
Post a Comment